Wat er allemaal erg is

We hebben er nu drie maanden coronacrisis op zitten en we zeggen tegen elkaar dat het wel weer mooi is geweest. We zijn een heleboel woorden en uitdrukkingen rijker geworden ( het nieuwe normaal, de anderhalvemetersamenleving, opschalen, en zo meer) Geen woorden waar ik blij van word, in tegendeel: ik kan ze niet meer aanhoren.

Ik ben al die tijd thuis geweest, heb muziek geluisterd, geschreven (hoewel dat laatste vreemd genoeg een beetje aan het wegsterven is. Het is als een plant met mooie bloemen die te lang niet genoeg water krijgt.

Als ik naar buiten ga is dat om een eind te wandelen, te fietsen. Ik spreek bijna niemand dus dat moet ik vervangen door te bellen. en ik ben niet zo’n beller, weet je. Het voelt als praten tegen de lijsterbes die voor mijn raam staat. Nee, dat voelt niet alleen zo, het is ook zo. Ik luister muziek, zoals ik zei. Ik zet elke dag een mooi fragment op de FB pagina van de Domcantorij, mijn koor (al 75 keer) en dat is een hele uitzoekerij. Allemaal prima en niet nutteloos maar allemaal op afstand.

Een ander veel gehoord woord is huidhonger, hoewel dat al bleek te bestaan voordat Covid-19 op bezoek kwam. Ik vind het een beetje onfris woord, maar ik snap de betekenis wel. Ik ben – alles in het nette – een aanraker, en ze(!) zeggen dat het niet mag. Goed, ik hou me (nog) aan de regels maar ik word kwaad als ik mensen hoor zeggen dat ze die afstand best goed vinden. ‘Het kan heus wel,’ zeggen ze dan. Ja, dat weet ik ook wel, dat het kan, maar ik kan er lichtelijk agressief van worden. En om nou te voorkomen dat elkaar aanraken gewelddadig wordt, wacht ik smachtend (ook zo’n woord) op de tijd dat het allemaal weer kan. Dat het nieuwe normaal kan worden uitgezwaaid.

Dat er zoveel mensen op de Dam in Amsterdam waren om te demonstreren tegen het Amerikaanse politiegeweld vind ik helemaal oké. We moeten laten zien dat het afgelopen moet zijn, en niet alleen in Amerika. Duizend mensen, of meer, dicht bij elkaar, op dat moment met één gedachte: genoeg is genoeg. Dicht bij elkaar zijn is dé manier om te demonstreren tegen onrecht. En de angst dat het een nieuwe uitbraak van het virus al gevolg heeft lijkt niet nodig. (en ik hoop met heel mijn hart dat dat klopt)

Blijf gezond en blijf aandachtig