Ultrakorte verhalen

Zeekoe

Ze is jong en prachtig. Zelf vindt ze van niet. Ze doet alles om niet dik te zijn, neemt nooit de lift maar altijd het trappenhuis, in een hoog tempo.

Bij tegenslag vreet ze zich vol: koeken, chips, alle rozijnen uit het pak muesli, en ze walgt van zichzelf. ‘Ik ben een dikke zeekoe,’ zegt ze.

Nu moet hij dus niet zeggen dat ze niet dik is. Dan neemt hij haar niet serieus. Ook niet dat ze wél dik is. dan stort ze in.

Hij zegt: ‘Een mooie dikke zeekoe is niet lelijk, en nu huilt ze alleen maar.

Twintig meter

Haar wil zegt ja, haar lichaam zegt nee. Ze ligt op kop na een zware wedstrijd bij een temperatuur van 28 graden. Ze wankelt. Vlakbij de eindstreep valt ze en staat niet meer op. Het geschreeuw van de toeschouwers is een storm in haar hoofd. Alle kracht is weg.

Twee mannen snellen toe. Ze tillen haar op en helpen haar de finish over, terwijl ze dat volgens de regels zelfstandig lopend moet doen. Ze is de eerste maar ze wint niet.

De lengte van de marathon is 42 km. en 195 m. Die van vandaag is twintig meter te lang